ปลายปี 2566 ผมทดสอบจักรยานทัวร์ริ่ง DIY (สหัสเดช) ครั้งที่สอง...
ปั่นจักรยานจากบ้านห้างฉัตรไปนอนที่อุทยานแห่งชาติดอยจง แล้วอ้อมออกทาง ต.เสริมซ้าย อ.เสริมงาม เข้าสู่ลำพูนทางตำบลทุ่งหัวช้าง จนถึงบ้านทาเหมืองลึก อำเภอแม่ทา จังหวัดลำพูน มีอยู่คืนนึงที่ผมต้องอาศัยกางเต็นท์นอนอยู่กลางตลาดเหมืองลึก...
คืนนั้นตาแก่บ้างห้างฉัตรโพสต์ลง Facebook ว่า...
ที่ตลาดบ้านเหมืองลึก ผมหยุดซ่อมรถ แต่คราวนี้ฝนตก ถนนข้างหน้ามืดมิด ไฟท้ายไฟหน้าที่เตรียมมาก็แบตหมดโดยบังเอิญ เหลืออีก 18 กิโลเมตรถึงจุดหมาย...แต่ไปไม่ได้แล้ว พ่อค้าบอกให้นอนที่ตลาดเถอะ ตกลงต้องนอนตลาด กลางพื้นคอนกรีต.....
สองทุ่มครึ่ง...กางเต็นท์แล้ว เค้าปิดไฟหมด เหลือตาแก่บ้านห้างฉัตรคนเดียวนอนฟังเสียงฝนตกและรถที่วิ่งผ่านมานาน ๆ ครั้ง...
การตั้งเต็นท์นอนกลางลานคอนกรีตในตลาดเหมืองลึก เป็นอีกเรื่องราวครั้งหนึ่งในชีวิตที่มิอาจลืมเลือน
วันพุธที่ 18 มิถุนายน 2568 มีโอกาสผ่านมาบ้านเหมืองลึก (คราวนี้มากับเจ้า Banian จักรยานพับล้อ 20 นิ้ว) ไม่ต้องตั้งเต็นท์นอนกลางตลาดอีก...แต่ความทรงจำทำให้ผมต้องหยุดแวะดูตลาดเหมืองลึกให้เต็มตาอีกครั้ง เก็บภาพไว้หน่อยครับ
ตรงข้ามกันเป็นโรงเรียนบ้านเหมืองลึก...
มุ่งหน้าต่อไปตามทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 1033...
อำเภอป่าซางคือจุดหมายข้างหน้า!!
