เมื่อต้นปี 2558 ผมปั่นจักรยานไปดอยฮาง กับเจ้ายักษ์ (จักรยาน Giant ล้อ 27")
วันนั้นบนทางหลวงชนบท 4007 จากสามแยกบ้านแม่สัน ผมปั่นจักรยานประมาณ 8 กิโลเมตรฝ่าเปลวแดดร้อนระอุไปตามถนนซึ่งตรงแต่ขึ้นลงเนินหลายจุด...
9 ปีผ่านไปไวเหมือนโกหก ผมมีโอกาสได้ใช้เส้นทาง 4007 อีกครั้ง แต่เป็นการปั่นย้อนกลับจากวัดบุญวาทย์นิมิต (1) ไปวัดป่าเหียง (2)
เริ่มต้นการปั่นไปตามพรมสีเทาจากตรงนี้...
ผ่านป่าช้าและวัดบ้านทุ่งขาม...
รวมทั้งสุสานบ้านนาโป่งหาญ...
ผ่านวัดนาโป่งหาญ...แค่หยุดถ่ายรูป 6-7 บานไว้เป็นหลักฐานการผ่านมา ผมไม่ได้เข้าเก็บภาพข้างในเพราะเคยเขียนลงบล็อกไว้แล้วตั้งแต่วันที่ 18 มีนาคม 2558
บนเส้นทางขึ้นลงเนินอย่างที่เห็น วันนี้สหัสเดชทำได้ โดยไม่ต้องให้ผมต้องลงจูง...
เพียงแต่ความร้อนของแสงแดดและหมอกควันที่ส่งผลให้ผมต้องหยุดพักเอาแรง...
ปั่นต่อจนถึงโรงเรียนแม่สันวิทยา...
แล้วก็ถึงสามแยกที่มีร้าน 7-11 ตั้งอยู่ตรงหัวมุม...
แวะซื้อน้ำดื่มกับขนมปัง...
สหัสเดชยิ้มด้วยความภาคภูมิใจที่พาผมผ่านทางหลวงชนบท 4007 มาได้!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น