ตามที่ผมบอกเพื่อน ๆ ว่า การปั่นจักรยานจากบ้านห้างฉัตรไปเมืองยาว-เสริมงาม-เกาะคา ระยะทางประมาณ ๑๒๐ กิโลเมตร ใช้เวลาสามวันสองคืนนั้น นอกจากจะเป็นการทดสอบสมรรถภาพของตัวเองแล้ว ยังจะหาข้อสรุปเกี่ยวกับจักรยาน DIY ที่จะใช้เดินทางไกลในลำดับต่อไปด้วย...
เรื่องแรกเกี่ยวกับร่ายกาย ก็ต้องยอมรับว่ามันถดถอยลงมาก หลังจากประสบอุบัติเหตุทำให้เข่าและแข้งขาได้รับบาดเจ็บทั้งสองข้าง หัวใจก็ไม่เป็นปกติ สมองก็เช่นกัน ผมอาจหมดสภาพที่จะเดินทางไกลและยาวนานดังที่หวังไว้ (แต่ก็ยังไม่ยอมแพ้นะครับ) ปกติเวลาปั่นขึ้นเขา...ชีพจรผมไม่เคยสูงเหมือนครั้งนี้เลย คราวนี้นาฬิกา Xfit สั่นเตือนบ่อยครั้งบนเส้นทางจากวัดปันเต้าไปบ้านนาเงินและเมืองยาว
ขณะเดียวกันเจ้าสหัสเดชกลับแข็งแรงและใช้งานได้ดีตลอดเส้นทางร้อยกว่ากิโลเมตร
จักรยานทัวร์ริ่ง 12 สปีดมีจานหลังใหญ่สุด 50 ฟัน... ผมสามารถปั่นขึ้นทางชันได้โดยไม่ต้องลงจูง
ล้อ Foxrace ผลิตในใต้หวัน (ขนาด 700C) กับยางนอกและยางในที่เลือก...ก็ใช้งานได้ดี!
แม้หน้ายางเล็ก...แต่ก็เกาะถนน ทำให้เวลาลงเขาผมปล่อย free wheel ได้ด้วยความมั่นใจ ห้ามล้อใช้ได้ดีด้วยครับ!
เรื่องอานหรือเบาะหนังก็ให้ผ่าน ผมปั่นเกินร้อยกิโลเมตร ไม่เจ็บก้น และไข่ไม่ชาด้วยครับ
แต่มีปัญหานึงกับเจ้ากระเป๋าติดหน้าแฮนด์ซึ่งยึดได้ไม่แน่น มันเอียงลงจนทำท่าว่าจะหลุดเมื่อใช้ไปนาน ๆ นอกนั้นยังดูเกะกะ ผมคิดว่าทริปหน้าเห็นท่าจะเลิกใช้...
ทริปนี้จักรยานล้มหลายครั้ง แต่เป็นการล้มในขณะตั้งอยู่ สาเหตุเพราะขาตั้งราคาถูกไม่ตั้งมั่นกับพื้นถนนที่ไม่ราบเรียบ...
เรื่องใหญ่คือเจ้า panniers ! ผมปั่นจากวัดดอนไชยมาถึงสวนรุกขชาติพบว่ากระเป๋าข้างหนึ่งหลุดออก เนื่องจากสกรูยึดแร็คตกหายไปตัวนึง
ปราศจากสกรูสำรอง ไม่มีลวด ไม่มีอะไที่จะใช้ยึดแร็คเข้าที่เดิม ผมต้องใช้วิชาช่างเหอะ เปิด pannier ล้วงเอากางเกงสะดออีกตัวออกมา...
ใช้มีดพกตัดสายรัดเอว นำมาใช้มัดแทนสกรูที่หายไป ดังที่เห็นในภาพ
มัดให้แน่นหนาพอที่จะประคับประคองให้เดินทางต่อไปได้...
สรุปแล้วผมคงต้องปรับตัวเองและจักรยานให้ดีขึ้น...สำหรับการเดินทางที่ไกลกว่านี้!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น