.jpg) |
| ภาพ capture จากวิดีโอรายการสาระดี - ขอขอบคุณ |
หลังความตาย...พิธีกรรมแตกต่างกันไปในแต่ละภูมิภาค แต่ก็มุ่งไปจุดหมายเดียวกันคือ กำจัดซากศพที่ไม่ไหวติง ชาวทิเบตนำศพไปให้แร้งกิน ถือว่าเป็นกุศลอันยิ่งใหญ่
.jpg) |
| ภาพ capture จากวิดีโอรายการสาระดี - ขอขอบคุณ |
สำหรับผมไม่ขออะไร หากตายเมืองไทยและสภาพศพยังดี ขอให้ส่งไปลงถังน้ำยาโดยไม่ต้องทำพิธีใด ๆ แต่ส่วนใหญ่แล้ว ศพต้องนำไปทำพิธีที่วัดและเผาเมื่อถึงกำหนดเวลา ในภาคกลางแทบทุกวัดจะบริการหลังความตายตั้งแต้ต้นจนจบ...
ที่วัดพรหมวนาราม จังหวัดพิษณุโลก ผมเห็นศาลาเมรุเผาศพสร้างไว้เพื่อให้บริการหลังความตายกับชาวบ้านอย่างสะดวกสุด...
หลังคาสูงเท่ากับปล่องไฟ...เพิ่งได้มาเห็นที่นี่
ศาลาเผาศพออกแบบและก่อสร้างเอง ภายใต้การนำของเจ้าอาวาสผู้ไม่สนพัดยศ
เช้าตรู่ก่อนออกเดินทางต่อไปยังอุตรดิตถ์
ผมถือกล้องถ่ายรูปเข้ามาเก็บภาพให้เพื่อน ๆ ดูแล้วดังนี้...
ทุกอย่างอยู่ภายในศาลาหลังนี้...
โลงเย็นจัดเตรียมไว้ให้...ไม่ต้องกังวล
พระพุทธรูปและอาสนะสงฆ์พร้อมสรรพ...
เครื่องใช้ของถวายไทยทานเตรียมไว้ให้อยู่ในตู้...ดูเป็นระเบียบ
ภายในอาคารกว้างปูพื้นลื่นเป็นเงา...
พัดลมไอเย็นอย่างดีมีให้ใช้ระบายความร้อน...
ผมเห็นทั้งโรงครัวและห้องน้ำ...
โต๊ะเก้าอี้มีพร้อม!
เก็บภาพมาให้ดูอีกหน่อย มีห้องอาบน้ำด้วย โอย...อะไรจะขนาดเนี้ย!
อยากให้วัดบ้านผมมีบริการจบครบถ้วนแบบวัดพรหมวนาราม แต่ความจริงเป็นไปไม่ได้ เพราะในล้านนาเค้านิยมเคลื่อนศพไปเผาที่ป้าช้า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น