แสงตกกระทบในจังหวะเหมาะ ๆ ที่วัดทุ่งงิ้ว ทำให้ได้มาซึ่งภาพที่มิอาจทิ้งไปได้ ตาแก่เมืองรถม้าขอนำมาเก็บไว้ในหัวข้อ "ภาพเก็บตก" ละกัน...
ทุกครั้งที่ผมได้เห็นสรรพสิ่งด้วยดวงตาอันแจ่มใส ก็ต้องกราบขอบพระคุณคุณแม่ผู้มอบสายตาที่ไม่บอดสีให้ผมมาให้ใช้งานมากว่า ๗๐ ปี
ผมเห็นได้ซึ่งสีสันที่แตกต่างกัน...
รับรู้ได้ทุกเฉดสีไม่มีผิดเพี้ยน...
จำแนกแยกแยะได้ถึงความเก่าและความใหม่
ทั้งเล็งชัดในสัดส่วนและแสงเงา...
ขอบคุณที่รอดพ้นจากการถูกกัดโดยผู้พิทักษ์สี่ขา...ไม่ว่าจะวัดไหนก็ตามที!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น