หากเป็นเช่นนักสนุกเกอร์...ผมก็คงกำลังสาวคิวค่อย ๆ เก็บลูกสีไปทีละลูก! เริ่มจาก "วัดป่าแคโยง" ๑๓๒ ตำบลหนองผึ้ง อำเภอสารภี เป็นอันดับแรก...
จากสถานีรถไฟสารภี (1) ปั่นจักรยานขึ้นเหนือไปตามถนนเชียงใหม่-ลำพูน (106) ผ่านโรงเรียนวัดเวฬุวัน วัดกู่เสือ วิทยาลัยเทคนิคสารภี เลี้ยวขวาเข้าซอย 4 แล้วตรงไปอีก ๔๐๐ เมตร ก็ถึงวัดป่าแคโยง (2) อากู๋บอกว่าระยะทางรวมแล้ว ๓.๑ กิโลเมตร ถ้าเดินไปต้องใช้เวลา ๓๘ นาที แต่ผมปั่นเจ้า Banian ไปใช้เวลาไม่นาน (ข้อดีของ FB Trip)...
ชื่อวัดมาจากชื่อหมู่บ้านนั่นเอง เหมือนกับบ้านป่าเส้าที่มีต้นเส้าเยอะ...แต่ก่อนหมู่บ้านนี้ก็เต็มไปด้วยต้นแคที่ออกดอกเป็นพวงโน้มกิ่งให้โยงเข้าหากัน จึงเป็นที่มาของชื่อ “บ้านป่าแคโยง” วัดนี้ก่อตั้งเมื่อ พ.ศ. ๒๔๙๑ บนเนื้อที่ ๓ ไร่กว่าประกอบด้วยวิหารและเจดีย์ อุโบสถทรงล้านนา หอไตร หอระฆัง กุฏิสงฆ์ ฯลฯ ครบถ้วนตามรูปแบบของศาสนสถานประจำหมู่บ้าน ขอเพื่อน ๆ ดูภาพด้วยนะครับ
สิงห์ผู้อารักษ์ (1) ดูท่าทางใจดี...หน้าตาไม่ขมึงทึง!
เข้าไปในวัดก็เห็นพระเจดีย์ (2) อยู่หลังวิหาร (4)
วิชาลูกเสือบอกว่าถ้าไม่มีเข็มทิศให้หาทิศจากโบสถ์วิหารซึ่งส่วนใหญ่หันหน้าไปทางทิศตะวันออก แสงที่จับอยู่หลังวิหารบ่ายวันนี้พิสูจน์ได้ชัดเจน...
จากข้างวิหารผมขยับไปยังอุโบสถ (3) ตั้งขนานอยู่ด้านข้าง...
เดินมาเก็บภาพด้านหน้า...
และด้านหน้าวิหาร...
เห็นช่างกำลังตกแต่งหน้าจั่วศาลาหลังเล็ก (5)...
หอไตร (6) ตั้งอยู่ข้างวิหารทางด้านเหนือ...
ตรงข้ามเป็นหอระฆัง (6)...
อาคารใหญ่โตที่อยู่ถัดไป (9) ทีแรกนึกว่าเป็นศาลาการเปรียญ พอเห็นป้ายจึงรู้ว่าเป็น "กุฏิสงฆ์"
หอเสื้อวัด (8) อยู่ตรงมุมรั้วด้านหน้า...
ชมพูลงหลุมไปแล้วต้องเล็งหาลูกต่อไป...ผมปั่นจักรยานออกไปยังทางหลวง 106 เรียงรายด้วยต้นยาง!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น