วันจันทร์ที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

วัดพระธาตุภูหลวงเทพนิมิตร เวียงจันทน์

 

าก ประตูชัย (1) ผมเดินแค่ 300 เมตรก็ถึง "วัดพระธาตุพูหลวงเทพนิมิตร" หรือ "วัดธาตุฝุ่น" (2)

เห็นซุ้มประตูโขงงดงาม...

บนรั้ววัดมีเสมารูปธรรมจักรเรียงราย...



เดินเข้าไปในวัดที่ร่มรื่น เก็บภาพมาฝากเพื่อน ๆ แล้วดังนี้...




 

 




 





กลับออกทางประตูโขงอีกด้านนึง...


ถ่ายรูปได้ไม่มากเพราะ memory น้อย... เต็มแย้ว!!!

วันเสาร์ที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

พาสปอร์ตใหม่ไปลาว – ประตูชัย

มคิดว่าคงไม่มีใครไปเที่ยวเวียงจันทน์แล้วไม่ไป “ประตูชัย” 

 

เก็บภาพมาฝากเพื่อน ๆ แล้วดังนี้...

 

เพื่อน ๆ ดูภาพกันเองนะครับ ผมพูดอะไรไม่ออกจริง ๆ รู้แต่ว่าวันนี้มีความสุขที่ได้มาเยือนเมืองหลวงแห่งนี้!

วันอังคารที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

พาสปอร์ตใหม่ไปลาว – หาที่พักในเวียงจันทน์

๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๕ นั่งรถตู้จากวังเวียง ผมมาถึงเวียงจันทน์ ตอนบ่าย ๆ ...

 

รถจอดให้ผู้โดยสารลง ผมมองเห็นป้ายชี้ทางไปวัดมีชัย (Mixay)... 

มีข้อมูลเกี่ยวกับที่พักในเวียงจันทน์ว่า backpacker Hostel อยู่ใกล้ ๆ กับวัด Mixay  แค่นั้นก็พอแล้ว! พอลงจากรถตู้…ผมก็สะพายเป้ออกเดินไปตามทางที่ป้ายชี้บอก!

ไปตามถนนที่คิดว่าถูกทางแล้ว พอมีฝรั่งเดินสวนทางมา บางครั้งผมก็ถามว่า backpacker hostel อยู่ไหน? คำตอบที่ได้รับยิ่งทำให้สับสน ไม่รู้เหมือนกันว่าจะไปทางไหน จะเลี้ยวซ้ายหรือเลี้ยวขวาดี?  หุหุ แม้แต่ฝรั่งทรงผมเดียวกันยังมองไปคนละทางเล้ย!

เจ้าถังขยะจะบอกหน่อยได้ไหมว่า backpacker hostel อยู่ไส?


เดินตรงไปเรื่อย ๆ ผมมองเห็นวัดอยู่ทางด้านซ้ายมือก็พอจะเชื่อได้ว่ามาถูกทาง ในที่สุดสองเท้าก็พามาหยุดอยู่หน้าอาคารพาณิชย์แห่งหนึ่งมีป้ายเขียนว่า Accommodation  ว้าว…ที่นี่ค่าที่พักเริ่มต้นคืนละ ๓ หมื่นกีบ (๑๒๐ บาท) เท่านั้น!


มีห้อง dorm และ Free WiFi ตามที่ต้องการเลย…

“ค่าที่พักถูกอย่างนี้ อยู่ได้เป็นอาทิตย์” ผมคิดในใจ

ผู้หญิงพักถูกกว่าผู้ชาย เค้าคิดแค่ ๑๐๐ เดียว คือ ๒๕,๐๐๐ กีบ ส่วนค่าเช่าจักรยาน ๒ วัน ๖๐ บาท!

ผมติดต่อเข้าพักทันที หนุ่มลาวผู้ดูแลพาผมเดินขึ้นบันไดไปดูห้องพักก่อนตัดสินใจ…..

ห้องพัก A2 เป็น Dorm Room สำหรับผู้ชาย ส่วน A1 ซึ่งอยู่ด้านซ้ายสำหรับผู้หญิง ไม่พักปนเกัน! มี locker สำหรับใช้เก็บของตั้งอยู่ด้านหน้า…

ทางขวามือเป็นอ่างล้างหน้าและกระจกเงา….

หนุ่มลาวพาลุง backpacker คนไทยเข้าไปดูเตียงนอนในห้อง A1

ขณะเดียวกัน มีฝรั่งผู้หญิงคนหนึ่งตามขึ้นมาดูเตียงในห้อง A1 เห็นบอกว่าไม่ปลอดภัย อ้างโน่นอ้างนี่ ไม่ตกลงใจ แต่ผมโอเลยล่ะ เลือกเตียงล่างซึ่งติดกับหน้าต่าง วางเป้ไว้แล้วตามผู้ดูแลไปข้างล่าง ลงทะเบียนเข้าพัก จากนั้นก็จ่ายเงิน ๓ หมื่นกีบ (ค่าที่พักวันต่อวัน) ได้รับรหัส WiFi มา ทดลองต่อดูแล้ว…เน็ตไวพอสมควร!

ได้ที่พักในเวียงจันทน์แล้ว…แต่ก็ยังบอกไม่ได้ว่าจะพักอยู่กี่คืน?