วันอังคารที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2567

หลวงพ่อทันจิตประสิทธิโชค วัดห้วยหล่อ

มเคยไปตั้งเต็นท์นอนอยู่ข้างองค์พระเจ้าทันใจบนความสูง 760 เมตร...ทุกวันนี้ก็ยังอดคิดถึงมิได้

 
 
ปั่นจักรยานมาเยือนวัดห้วยหล่อ...ผมได้เห็นพระเจ้าทันใจองค์ใหญ่ไล่เลี่ยกันกันในชื่อว่า "หลวงพ่อทันจิตประสิทธิโชค" ประดิษฐานอยู่ไม่ไกลจากพระเจดีย์
 
 
 
 
 
 
มีสะพานเดินข้ามสระบัวตรงไปยังองค์พระปฏิมา... 

 
 
ข้าง ๆ ตั้งระฆังหลวงประสิทธิชัยและกลองหลวงประสิทธิผล...
 


วิกิพีเดียกล่าวว่า... 
พระเจ้าทันใจ หมายถึงพระพุทธรูปที่สามารถสร้างเสร็จภายในหนึ่งวัน (เริ่มพิธีตั้งแต่หลังหกทุ่มเป็นต้นไป จนสามารถสร้างองค์พระได้สำเร็จก่อนพระอาทิตย์ตกดินเวลา 18.00 น. ของวันถัดไป)  พุทธศาสนิกชนจึงเชื่อว่ามีพระพุทธานุภาพ ที่จะสามารถบันดาลให้เกิดโชคลาภ และความสมปรารถนาได้ทันอกทันใจเมื่ออธิษฐานขอพร...

เห็นองค์พระเจ้าทันใจแล้ว...ผมคิดว่าไม่น่าสร้างให้เสร็จได้ภายในหนึ่งวัน (?)

ความหมายคงมุ่งไปยังการขอพรให้ได้ทันอกทันใจมากกว่า 

พระเจดีย์วัดบ้านฟ่อน จ.ลำปาง

ระเจดีย์วัดบ้านฟ่อนตั้งอยู่หลังอุโบสถ...ตรงตามสูตร

 
  
 
 
 
ตั้งอยู่ในกำแพงแก้ว มีเทวดากายาสีเขียวนั่งพิทักษ์รักษา (around the clock)...


 
 
 
เก็บภาพมาให้เพื่อน ๆ ดูแล้วดังนี้...
 

 
 
 
 
 
 
 
 
  
 
 

วันทามิเจติยัง สัพพัง สัพพัฏฐาเน สุปติฏฐิตัง

อุโบสถวัดบ้านฟ่อน จ.ลำปาง

อุโบสถวัดบ้านฟ่อน ผูกพัทธสีมาเมื่อ พ.ศ. ๒๔๘๗ บูรณะครั้งแรกปี ๒๕๐๒ ครั้งที่สองปี ๒๕๕๒...

 

และที่ได้มาเห็นในปี ๒๕๖๗ น่าจะเพิ่งได้รับการบูรณะอีกครั้งเพราะดูใหม่แลสดใสยิ่งนัก ผมเก็บภาพมาฝากเพื่อน ๆ แล้วดังนี้...

หลังคาลดชั้น ๓ ระดับ... 

 
 
ฉัตรทองบนเรือสุพรรณหงส์ตั้งอยู่ตรงกลาง...

 
 
หน้าต่างก็สวย...
 

 
มุขหลังลักษณะโครงสร้างคล้าย ๆ กับด้านหน้า
 

 
 
 
มีบันไดมกรคายนาคขึ้นสู่มุขหลังด้านข้างซ้ายขวา...
 

 
 
ผนังด้านหลังมี ๒ ประตู...


เคยโพสต์รูปเก่าวัดบ้านฟ่อนไว้...แต่หาไม่เจอ!

วันจันทร์ที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2567

หอชมวิว วัดห้วยหล่อ


ด้เห็นหอสูงแต่ไกล ๆ ทีแรกผมนึกว่าเป็นหอประปา... แต่ไม่ใช่! 

 
ท่านเจ้าอาวาสถามตาแก่บ้านห้างฉัตรว่าขึ้นหอชมวิวแล้วหรือยัง? ผมตอบว่าคงจะไม่ไหวเพราะต้องไต่บันไดขึ้นไปสูงเกินวัย! แต่ในที่สุดก็ตัดสินใจว่าไหน ๆ มาแล้วก็น่าจะลองดู

 
 
 
ใช้คำว่าไต่ก็ใช่แล้ว! ใช้สองมือยึดจับราวบันไดแน่น...ผมก้าวขึ้นแต่ละขั้นด้วยความระมัดระวังขีดสุด!!!  



 
ถึงชั้นบนสุดแล้วกั๊บ! ถ่ายรูปพระนอนไว้ก่อนเลย...


 
เคาะระฆังแล้วถ่ายรูปผู้พิชิตหอชมวิววัดห้วยหล่อไว้หน่อย!

 
จากนั้นก็ถ่ายรูปวิวเบื้องล่าง อยากให้เพื่อน ๆ ได้เห็นเหมือนกับที่ผมเห็น!







มองลงไปข้างล่าง...เห็นสหัสเดชยืนรออยู่! ขาลงก็ต้องตั้งท่าเหมือนตอนขึ้น ผมค่อย ๆ ก้าวถอยหลังช้า ๆ ทีละขั้น


ท้ายสุดก็ลงมาหาเจ้ายักษ์ขาวสหัสเดชได้โดยปลอดภัย!