ปกติแล้วป้ายชื่อวัดที่ตั้งอยู่ปากซอย ริมทางหลวงที่ปั่นจักรยานผ่านไป หากไม่แน่ใจว่าตัววัดนั้นอยู่ลึกเข้าไปมากน้อยแค่ไหน หรือถ้าไม่ได้เห็นหลังคาโบสถ์หรือยอดพระเจดีย์อยู่ไกล ๆ จะไม่ดึงดูดให้ผมเลี้ยวเข้าไป เพราะเคยมีประสบการณ์ว่าเคยขี่จักรยานเข้าไปเกือบ ๒ กิโลเมตรแล้วขี่กลับทำให้ต้องเหนื่อยและเสียเวลามากเกินไป
เช่นเดียวกันวันนี้ ปั่นจักรยานมาตามทางหลวงหมายเลข 1037 (แม่ทะ-ลำปาง) ถึงจุดใกล้สี่แยก (R) ผมมองไปทางด้านขวามือเห็นหลังคาโบสถ์วัดหัวฝาย (W) อยู่ไกล ๆ
เป็นเช่นนี้ก็แน่ใจ... ผมเลี้ยวขวา (T) เข้าไปตามถนนมุ่งสู่หมู่บ้านหัวฝายทันที! ไม่นานนักก็ถึง
จอดจักรยานไว้ ผมเห็นซุ้มประตูโขงใหญ่โตงดงาม ตั้งอยู่หน้าอุโบสถ (2)...
เดินออกมาดูข้างนอก เห็นป้ายชื่อวัด ตลาดสดชุมชนบ้านหัวฝาย (M) และต้นโพธิ์
กลับเข้ามาเก็บภาพในวัดต่อ...ดีจังมีป้ายแผนผังวัดตั้งไว้ด้วย
เด็ก ๆ สนุกสนานร่าเริง...
วัดนี้ดี...มีศรัทธาชาวบ้าน ๔๐๐ กว่าครัวเรือน มีข้าวนึ่งก้นบาตรเหลือเยอะ นำมาปั้นตากแดด คิดว่าแห้งแล้วคงเอาไปทอดทำข้าวแต๋น
ประตูโบสถ์เปิดอยู่ เพื่อน ๆ ไปดูข้างในด้วยกันน้า!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น