ขี่จักรยานโดดเดี่ยวเทียวไปในระยะไม่ไกลนัก จากบ้านผมไม่ว่าไปทิศไหน ก็มีท้องทุ่งและวัดวาอารามให้ถ่ายภาพ...
วันก่อนไปซื้อส้มตำในเมือง ผมเห็นนักจักรยานแต่งตัวเต็มยศปั่นเรียงเป็นแถวไปตามถนนลำปาง-ห้างฉัตรสายเก่า อดคิดในใจไม่ได้ว่าเค้าไปไหนกันหนอเป็นกลุ่มก้อน!
นักปั่นหาความสุขได้ด้วยวิธีการต่างกัน บ้างก็ภูมิใจในสติถิ ด้วยระยะทาง ความเร็ว และชั่วโมงบินที่มากขึ้น บ้างก็หาทำเลที่พักแรมแล้วเก็บภาพสวย ๆ ลงเฟส! เพื่อนผมอายุมากแล้วยังดูแข็งแรงเพราะปั่นเจ้า Giant หลายสิบกิโลเมตรทุกเช้า
 |
| ภาพจากเฟสบุคของเพื่อนยุ้ย |
มีชายคนหนึ่งบินไปซื้อจักรยานและ panniers ที่ Perth แล้วปั่นข้ามประเทศออสเตรเลีย...
 |
| ภาพจาก YouTube - thanks! |
 |
| ภาพจาก YouTube - thanks! |
 |
| ภาพจาก YouTube - thanks! |
หนุ่ม Việt Mơ จากดานัง เวียดนาม ลาออกงาน ซื้อจักรยานและอุปกรณ์ออกเดินทาง ปั่นผ่านเขมรมาไทย ไปลาวแล้วกลับเข้าเวียดนาม...
 |
| ภาพจาก facebook Việt Mơ |
ด้วยความอดทนและจิตใจเข้มแข็ง ระหว่างเดินทางกลับพบคู่ชีวิต ได้เริ่มต้นปลูกบ้านตั้งรกรากอยู่ในหุบเขาอันหนาวเย็น (ไม่ต้องปั่นจักรยานทางไกลเหงื่อไหลไคลย้อยอีกแล้วลูก
แต่เจ้าคงต้องทำงานหนัก เพื่อสร้างอนาคตอันสดใสให้กับผลผลิตตัวน้อย ๆ
ของลูกต่อไป...with love from Daddy)
 |
| ภาพจาก facebook Việt Mơ |
สำหรับผมแล้ว ความสุขนั้นหาได้ง่าย ๆ จากการมอง...มองหาสีสันแล้วกดชัตเตอร์
มีให้เห็น มีให้สัมผัสทั่วไป เพียงแค่ใจเปิดกว้าง...
ปั่นจักรยานท่องโลกช่วยเติมเต็มให้กับชีวิตได้แน่นอนครับ!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น