วันพุธที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2564

ความสุขของคนขี่จักรยาน

 
ขี่จักรยานโดดเดี่ยวเทียวไปในระยะไม่ไกลนัก จากบ้านผมไม่ว่าไปทิศไหน ก็มีท้องทุ่งและวัดวาอารามให้ถ่ายภาพ... 

 
 
วันก่อนไปซื้อส้มตำในเมือง ผมเห็นนักจักรยานแต่งตัวเต็มยศปั่นเรียงเป็นแถวไปตามถนนลำปาง-ห้างฉัตรสายเก่า  อดคิดในใจไม่ได้ว่าเค้าไปไหนกันหนอเป็นกลุ่มก้อน!
 

นักปั่นหาความสุขได้ด้วยวิธีการต่างกัน บ้างก็ภูมิใจในสติถิ ด้วยระยะทาง ความเร็ว และชั่วโมงบินที่มากขึ้น บ้างก็หาทำเลที่พักแรมแล้วเก็บภาพสวย ๆ ลงเฟส! เพื่อนผมอายุมากแล้วยังดูแข็งแรงเพราะปั่นเจ้า Giant หลายสิบกิโลเมตรทุกเช้า
 
ภาพจากเฟสบุคของเพื่อนยุ้ย

มีชายคนหนึ่งบินไปซื้อจักรยานและ panniers ที่ Perth แล้วปั่นข้ามประเทศออสเตรเลีย...
 
ภาพจาก YouTube - thanks!

ภาพจาก YouTube - thanks!

ภาพจาก YouTube - thanks!

หนุ่ม Việt Mơ จากดานัง เวียดนาม ลาออกงาน ซื้อจักรยานและอุปกรณ์ออกเดินทาง ปั่นผ่านเขมรมาไทย ไปลาวแล้วกลับเข้าเวียดนาม...
 
ภาพจาก facebook Việt Mơ

ด้วยความอดทนและจิตใจเข้มแข็ง ระหว่างเดินทางกลับพบคู่ชีวิต ได้เริ่มต้นปลูกบ้านตั้งรกรากอยู่ในหุบเขาอันหนาวเย็น (ไม่ต้องปั่นจักรยานทางไกลเหงื่อไหลไคลย้อยอีกแล้วลูก แต่เจ้าคงต้องทำงานหนัก เพื่อสร้างอนาคตอันสดใสให้กับผลผลิตตัวน้อย ๆ ของลูกต่อไป...with love from Daddy)
 
ภาพจาก facebook Việt Mơ

สำหรับผมแล้ว ความสุขนั้นหาได้ง่าย ๆ จากการมอง...มองหาสีสันแล้วกดชัตเตอร์
 

มีให้เห็น มีให้สัมผัสทั่วไป เพียงแค่ใจเปิดกว้าง...

 



ปั่นจักรยานท่องโลกช่วยเติมเต็มให้กับชีวิตได้แน่นอนครับ!

กาดบ้านสันหลวง

เดินทางไปไหน ไม่ว่าใกล้หรือไกล หากเจอตลาดนัด ตลาดไม่นัด ตลาดสด หรือตลาดไม่สด ผมเป็นอดไม่ได้ที่จะถ่ายภาพเอาไว้
 
 
สมัยก่อนใช้กล้องฟิล์ม ผมกดชัตเตอร์ได้น้อยครั้ง เพื่อน ๆ สังเกตให้ดีจะเห็นตลาดริมทางนอกเมืองคูมิลลา ประเทศบังกลาเทศ  น่าแปลกมั้ยครับที่มีแต่ผู้ชายไปจ่ายตลาด? หาไม่เจอแม่บ้านหรือแม่ค้าเลย!
 

ตรงกันข้าม ที่บ้านเรากลับมีแต่ผู้หญิง โดยเฉพาะอย่างยิ่งแถว ๆ อำเภอห้างฉัตรบ้านผม ในตลาดผู้ชายกลับหาได้ยาก!!
 
 
วันนี้อยากชวนมาตลาดบ้านสันหลวง ตำบลปงยางคก อำเภอห้างฉัตร จังหวัดลำปาง
 
 
 
  
 
 
เดินเที่ยวด้วยกันนะ...

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

แวะซื้อเห็ดฟางกับข้าวโพด (เห็ดเฟืองกั๋บข้าวสาลี) กลับบ้านหน่อยน้า...

 

ของมัก (ของโปรด) ครับผม!!

วันอังคารที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2564

ภาพเก็บตกวัดพระธาตุดอยน้อย

พระธาตุดอยน้อยมีสิ่งดี ๆ และภาพน่าประทับใจให้บันทึก...

เห็นหลังคาสีสดใส...

พื้นที่ว่างภายใต้หลังคาสีสด น่าจะให้ผู้รอนแรมได้นอนพักอาศัยได้...ผมแอบคิดในใจ

เห็นนั่นเป็นกุฏิท่านเจ้าอาวาส...

ท่านเจ้าอาวาสใจดีมีเลี้ยงสุนัขตัวใหญ่ ไม่ดุแต่กลิ่นแรง ท่านบอกว่าพอดียังไม่ได้อาบน้ำให้...

 
  
ผมเก็บภาพทั่ว ๆ ไปแล้วค่อย ๆ ลาจาก...




 
ลาแล้วครับ...ท่านเทวดาหนวดเขี้ยว


มีของดีอยู่ใกล้ ๆ เพื่อนบ้านบางคนยังไม่รู้เลยนะเนี่ย!

วิหารวัดพระธาตุดอยน้อย อ.ห้างฉัตร จ.ลำปาง

 
ที่บันไดหน้าวิหารวัดพระธาตุดอยน้อย ผมเห็นได้่ว่ามกรคายนาคซึ่งเป็นของโบราณนั้นเป็นเช่นนี้เอง...
 

 
 
 
 
 
ลายไม้แกะสลักบนหน้าบันของวิหารวัดพระธาตุดอยน้อยสะกดให้ต้องชะงักงันอยู่ตรงบันได...
 
 
 
ผมเอื้อมมือจับตะแกรงเหล็กที่ปิดกั้น... มองเข้าไปข้างใน
 
 

ท้าได้เลยว่านักท่องเที่ยวที่ไปวัดพระธาตุลำปางหลวงแห่งเดียวจะไม่ได้เห็นภาพเช่นนี้...



ได้ยินเสียงตะโกนบอกของท่านเจ้าอาวาส ดังมาจากข้างหลังว่า "เปิดเข้าไปเลย..."  ตาแก่เมืองรถม้าค่อย ๆ เลื่อนประตูออกเป็นช่องให้แทรกตัวเข้าไปในวิหารได้  นับเป็นบุญจริง ๆ ที่ได้เข้ามาเห็นและเก็บภาพมาฝากเพื่อน ๆ...

 

 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
  
 
 
 
 
 
ข้างวิหาร....
 
 
หน้าต่างธรรมด้า...ธรรมดา!
 

ต้องขอขอบคุณท่านเจ้าอาวาสที่อนุญาตให้ตาแก่ปั่นจักรยานได้เข้ามาเห็นภายในวิหาร...