์NOMAD

ขอขอบคุณครูเตี๋ยงที่เล่น accordion เพลง "หนุ่มพเนจร" ให้ฟัง...

 

 

 

ผมชอบคำว่า nomad (N) ซึ่งแปลว่า คนร่อนเร่, พวกร่อนเร่, ชนเผ่าเร่ร่อน, คนพเนจร, ผู้ท่องเที่ยวพเนจรมากทีเดียว คิดเอาเองนะว่า...มันจำง่ายดี คือ NO + MAD (ไม่ + บ้า)  อิอิ..แสดงว่าผู้ที่ชอบร่อนเร่ ผู้อาศัยอยู่ในโลกใบนี้อย่างไม่ยึดติด ไม่ชอบแบกรับภาระเรื่องที่อยู่ถาวรหรือจมอยู่ในสังคมอันมีแบบแผนและค่านิยมที่น่าเบื่อหน่ายนั้นก็เป็นคนที่ไม่บ้าซินะ  

 

nomadic เป็นคำคุณศัพท์ หากนำมาใช้กับคำว่า lad ก็กลายเป็น "หนุ่มพเนจร"  ผมนึกอยากเป็น nomadic old man ซะแล้ว (ฮา)  ท่องโลกด้วยจักรยานทัวร์ริ่ง ๑ คันพร้อมกับแอ็คคอร์เดียนอีก ๑ ตัว จะไปกลัวอะไรกับการเป็น "ตาแก่พเนจร"  โลกใบนี้ยังกว้างใหญ่ มันโอมากเลยล่ะ ตราบใดที่ยังมีป่าเขาและผืนน้ำอันสดใส

 

ภาพตกแต่งโดยคุณเดชา - ขอขอบคุณ

Travellin' light โดยมีจุดหมายไม่แน่นอน....
 

ภาพจากอินเทอร์เน็ต - ขอขอบคุณ

 

ไม่แบกรับสัมภาระเกินพิกัด... 

ภาพจากอินเทอร์เน็ต - ขอขอบคุณ

 

 

Squeeze box ตัวเล็กตัวเดียวเอาอยู่...   ไม่บ้านะครับ! ปลายเดือนพฤศจิกายน ๒๕๖๖ การเดินทางของ nomadic old man ค่อนข้างจะเป็นไปได้ เว้นไว้แต่ว่า...ถึงตอนนั้นแล้วเจ้าวิกฤตโควิดยังคงขวางกั้นการเดินทางข้ามประเทศอยู่...

 

Take it easy, man.  Que Sera Sera

bikepacking

วันนี้ผมเจอคลิปวิดีโอใน YouTube เป็นการปั่นจักรยานท่องโลกในรูปแบบ bikepacking...

ภาพ capture จาก YouTube - thanks!

ใช้ google แปลจากภาษาสเปนได้ความว่า "ทริปปั่นจักรยานคนเดียวครั้งแรกของฉันในโหมดปั่นจักรยาน 800 กม. เดินทางผ่านสถานที่ที่มีผู้คนอาศัยอยู่ประปราย ไม่ได้กางเต็นท์ แต่นอนในกระท่อมร้าง..." 

วิกิพีเดียกล่าวว่า...

บาเลนเซีย (สเปน: Valencia, ออกเสียง: [baˈlen.θi̯a]) มีชื่อทางการและชื่อท้องถิ่นว่า วาเล็นซิอา (บาเลนเซีย: València, ออกเสียง: [vaˈlen.si.a]) เป็นเมืองหลักของแคว้นบาเลนเซียและจังหวัดบาเลนเซีย เป็นเมืองที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับที่ 3 ของประเทศสเปน และเป็นย่านอุตสาหกรรมใหญ่ริมชายฝั่งโกสตาเดลอาซาอาร์ (Costa del Azahar)...

ที่น่าสนใจคือจักรยาน Surly ที่เค้าใช้ และการจัดสัมภาระในรูปแบบ Bikepacking ซึ่งส่วนใหญ่จะใช้จักรยานเสือภูเขาน้ำหนักเบา ไม่ว่าจะเป็นระบบกันสะเทือนแบบเต็มหรือแบบหางแข็งเสริมด้วยชุดเกียร์ที่มีประสิทธิภาพและน้ำหนัก มีสัมภาระน้อย สามารถเดินทางได้ในทุกสภาพถนน เห็นแล้วผมคิดว่าคงจะต้องศึกษาเพิ่มเติมแล้วหาทางนำมาดัดแปลงใช้กับ final trip ของผม...

อยากจะนำภาพจักรยานที่ผมใช้เมื่อ ๔๐ ปีที่แล้ว ซึ่งตอนนั้นยังไม่มีการจำแนกประเภทของจักรยานประเภทต่าง ๆ  คันนี้ชื่อ "เจ้าอามุย" ร้านชัยธวัชที่เชียงใหม่ประกอบให้...

เจ้าอามุย - ถ่ายที่หน้ากระทรวงกลาโหม กทม.

เต๊ะท่าอยู่ใต้สะพานพุทธ....

 

ริมฝั่งแม่น้ำบางประกง...

 

สมัยก่อนไม่ต้องพูดถึงแพนนง-แพนเนียร์ ผมมีแค่กระเป๋าหิ้วลูกเดียว สัมภาระน้อยกว่า bikepacking ในสมัยนี้เสียอีก

 

 

 

ไม่มีเต็นท์ ไม่มีอุปกรณ์สื่อสารใด ๆ แต่ก็ไปไกลได้ถึงชลบุรี พัทยา นอนบนชายหาด...

ผ่านมาแล้วกว่า ๔๐ ปี ผมก็ยังคงรักที่จะปั่นจักรยานท่องเที่ยว สมัยนี้ดีหน่อยที่มีสัมภาระมาด้วยค่อนข้างครบ...

สำหรับ final trip ผมอาจจะเปลี่ยนการปั่นจักรยานเป็นแบบ bikepacking ก็ได้!