วันเสาร์ที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2564

พระเจดีย์วัดบ้านต๋อ

พระเจดีย์ (2) วัดบ้านต๋อทาสีทอง ตั้งอยู่หลังวิหาร (3)!

 
พระเจดีย์ (2) สีทองตั้งอยู่หลังอุโบสถ (3) เยื้องไปทางด้านมุมถนน ...
 
 
 อาศัยแสงแดดยามบ่ายโมงครึง เก็บภาพมาฝากเพื่อน ๆ อย่างรวดเร็ว...



 
เป็นที่เก็บอัฐิของกำนันอ้าย (เช่นเดียวกับวัดในประเทศลาวซึ่งชาวบ้านใช้เป็นที่เก็บอัฐิได้โดยไม่กำหนดว่าต้องเป็นเจ้าใหญ่นายโต)...

ผมยกมือไหว้ทำความเคารพแล้วเดินเก็บภาพอีกนิดหน่อย ที่เห็นจะใช่หอไตรหรือเปล่าน้า?...

 

ถ้าใช่.. ผมคิดว่าครบถ้วนถาวรวัตถุซึ่งวัดพึงมีแล้ว รวมทั้งศาลาการเปรียญ (1) และศาลาอเนกประสงค์ที่เห็น


สุขาอยู่หนใด?

 

วัดบ้านต๋อบรรจุความเงียบสงบไว้เต็มพื้นที่กว้างขวางครับ!

วันพฤหัสบดีที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2564

วิหารวัดบ้านต๋อ อำเภอแม่ทะ

ตาแก่เมืองรถม้าขอเขียนว่า "อุโบสถวัดบ้านต๋อ"  เพื่อให้บอกว่ากำลังอยู่ในวัดเดียวกันแต่มีสองชื่อ...
 
 
ระบบฐานข้อมูลวัดกล่าวว่า วัดต๋อแก้วสร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๓๓๐ ได้รับวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ. ๒๔๖๐ วัดนี้จึงต้องมีอุโบสถปรากฏให้เห็น ผมเดินข้ามแม่น้ำจางไปยังอีกฝั่งนึง เพื่อค้นหาโบสถ์ซึ่งกำหนดพัทธสีมาไว้เมื่อ ๑๐๐ ปีก่อน...
 
 
 
ใช้สะพานคอนกรึต (A) เดินข้ามไปครับ...
 
 
ทางด้านขวามือ มองเห็นสะพานข้ามแม่น้ำจาง (B) สำหรับรถยนต์วิ่งข้าม...
 

 
 
 
มีหอประปา (T) ตั้งอยู่ คิดว่าคงเป็นพื้นที่ของวัดต๋อแก้วหรือวัดบ้านต๋อนั่นแหละ... 


ต้นโพธิ์ ศาล หอเสื้อวัด อยู่ที่นี่หมด...


 
นั่นไงสิ่งที่ผมกำลังตามหา อุโบสถ (3) หลังคาลดชั้น ๒ ระดับ ล้อมรอบด้วยกำแพงแก้วมีใบธรรมจักรเสมาทาด้วยสีธรรมศาสตร์ตั้งเรียงรายอยู่รอบด้าน
 
 
เก็บภาพมาฝากเพื่อน ๆ ทันที...
 


 
 
 

 

 

 
 
 
 
แล้วพระเจดีย์ล่ะอยู่ไหน?

วันพุธที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2564

ความงามของวัดต๋อแก้ว

เรื่องของวัดต๋อแก้วต่อครับ!!

 

ก่อนหน้านี้ผมเขียนเรื่อง วิหารวัดต๋อแก้วโดยคาดว่าเพื่อนคนหนึ่ง (ปัจจุบันเป็นมะกันชนอยู่ในมหานครนิวยอร์คผู้มองงานศิลปะลวดลายประดับประดาได้ลึกซึ้งกว่าคนทั่วไป) คงจะต้องเข้ามาให้ความเห็นเกี่ยวกับวิหารวัดต๋อแก้วอีกเช่นเคย และก็เป็นเช่นนั้นจริง ๆ ครับ เพื่อนจำรัสเม้นท์ว่า "สวยงามมากทั้งด้านหน้าด้านหลัง" 

ระบบฐานข้อมูลวัด กล่าวว่า..."วัดต๋อแก้ว สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๓๓๐ และมีชื่อที่เรียกกันคือ วัดบ้านต๋อ เพราะในหมู่บ้านมีตอไม้มาก และมีขนาดใหญ่ ซึ่งชาวบ้านสันนิษฐานกันว่าเป็นตอไม้แก้ว ต่อมาเลยเรียกกันว่าวัดต๋อแก้ว ได้รับวิสุงคามสีมา พ.ศ. ๒๔๖๐"  เป็นวัดประจำหมู่บ้านบนพื้นที่ประมาณ ๕ ไร่ ที่มีถาวรวัตถุครบหมดทุกอย่างทั้ง อุโบสถ วิหาร พระเจดีย์ หอระฆัง กุฏิสงฆ์ และศาลาต่าง ๆ

 

เพื่อน ๆ ท่านใดยังไม่ได้เห็นความงดงามของวิหารวัดต่อแก้วก็คลิกเข้าไปดูได้นะครับ 

วิหารวัดต๋อแก้ว จังหวัดลำปาง

ไม่ต้องสาธยายให้มากความถึงความงามของวิหารวัดต๋อแก้ว ผมขอให้รูปภาพเป็นผู้บอกดีกว่า!
 
 
บันไดนาค ๓ เศียรนำทางขึ้นสู่วิหาร...

 
 
ยักษาผู้อารักษ์พร้อมกระบอง (แต่ไม่มีโล่เหมือนโปลิศพิชิตม็อบ)...
 
 
 
  

ด้านหน้าทึบ ผมเห็นประตูปิด ๒ บานลงรักปิดทอง ประดับด้วยซุ้มงามวิจิตรปานถูกเนรมิตจากเทพเทวา เพื่อน ๆ ดูด้วยตาตัวเองละกัน...

 
 
 


ประตูปิดอยู่ เลยไม่ได้ดูว่ามีประตูเข้าวิหารอีกหรือเปล่า?

วิหารหลังคาลดชั้น ๓ ระดับ เก็บภาพมาฝากเพื่อน ๆ แล้วดังนี้

 
 

 

ด้านหลังสวยงามเช่นนี้ ผมรู้สึกโชคดีที่ได้เห็น...



งดงามจริง ๆ นะครับ!