มาเยือนวัดไหล่หินหลวง หรือวัดเสลารัตนปัพพตาราม ในวันที่ท้องฟ้ามืดครึ้ม...ผมเดินผ่านซุ้มประตูโขงเข้ามานั่งอยู่ในวิหารเก่าแก่ขนาดกว้าง 5 เมตร ยาว 9 เมตร
เวลาเที่ยงกว่า ๆ แสงสว่างมิได้สาดส่องเข้ามามากพอที่จะทำให้กล้องถ่ายรูปจับภาพได้ชัดเจนคมชัด แต่ผมก็ยังคงเก็บภาพมาฝากเพื่อน ๆ อย่างมีความสุข....
บางครั้งการดูภาพไม่คมชัด ก็เสมือนว่าได้กลับไปอยู่ในยุคใช้กล้องฟิล์มราคาถูกเมื่อ 40 ปีที่แล้ว...
ตาแก่บ้านห้างฉัตรนับวันยิ่งถอยหลังสู่โลกในยุควินเทจ!
